Puntorie Muça Ziba me dy poezi nga vëllimi poetik KOHA E QERSHIVE
TË VËZHGOJ VOGËLAK KOMBI IM
(Je bërë kallkan në djep të vogëlth...)
Kë ta fyej sot
kë ta pështyj
me thonjë gaforresh
kë ta grith,
ca janë bërë lepuj
e ca na mbeten
arinj dinjitar
të palatuar
të babëzitur,
dyst i shikojnë
shpatijet malit
për një rrisk froni
për aromë bajamesh
të pjekura.
Pluskojnë
strehët dydirekëshe,
varfanjaku i grymosur
merr arrati
përvidhet dhe platitet
nën strehë të huaj.
Kë ta fyej sot
kë ta pështyj,
me thonjë gaforresh
kë do ta grith,
ca janë bërë lepuj
ca arinj cirku.
Tërbohen përrenjtë
plasariten malet
ngujohen lypësit
dhe filizat dydirekëshe
dynden mbi dallgë oqeanesh.
Eh, ti bëhesh vogëlak
kombi im,
pa ëndrra gjumi
pa rituale.
DO TË IKI NGA KY QYTET
(Bukuria dhe shëmtia e këtij qyteti m'i shkul qerpikët e syve.)
Do të iki nga ky qytet si nizam i ngratë,
pa zbardhur mirë do të lë shaminë
e do të iki,