Cikël poetik nga Kozma Gjergji
DO SHKOJ NË MOSKË
Do shkoj dhe unë në Moskë
Të alarmoj
Me thirrjen e shenjtë:
Ndaloni luftën në Ukrainë!
Të alarmoj nënat,
Sheshet, rrugët, shtëpitë
Për mizoritë e
Bijëve të tyre.
Të alarmoj gjithë kishat
T'u bien sa më fortë
Kambanave të Paqes,
Dhe më kryesorja
Të alarmoj Popullin
Që me gjëmimet e tij
T'i hesht
Gjëmimet e bombardimeve…
NË EKSTAZË
E bën buzagaz
Ditën e mërzitur
Gjithato
Pëllitje gomerësh
Në ekstazë.
BREZAT
Brezat si dallgët,
Shkojnë
Vijnë.
Kanë të përbashkët
Kreshtën e bardhë,
Kaltërsinë.
MINIERAT TONA
Luftrat mbrojtëse ilire,
Skënderbeada,
Lidhja e Prizrenit,
Shpallja e Pavarsisë…
Janë minierat
Më të çmuara
Të historisë sonë.
Me mineralet e tyre
Rindërtojmë
Shkatërrimet që shekujt
I shkaktuan Shqipërisë.
ATO KËPURDHA
Ato këpurdha të helmëta
Pa bukuritë ndjellëse
Vështirë se bënin
Viktima.
LARG
Në mërgimin
Shumë të largët
Javët,
Muajt,
Vitet
Të mbulojnë si
Pllaka varri
Për së gjalli.
LISI SHEKULLOR
Ç'madhështi i japin
Plagët e rrufeve
Dhe
Sythet e rinjë!
MBRËMJA
Po shtrihet fushës
Mbrëmja manushaqe
Si ëndërrim vajzërie.
Dhe zemra budallaqe
Gënjehet se
Vetëm për të
Zenë ndizen yjet.
MË PYESIN
Më pyesin
Sa popull jemi,
Sa e kemi territorin?
Shumë, iu them,
Dhe ju tregoj
Historinë,
Bijtë e mëdhej
Të kombit.
VARKA JONË
Edhe varka jonë
E ngriti lartë
Pëlhurën e lumturisë
Në detin kaltërosh.
Ja kemi lënë
Timonin dashurisë
Të na çojë
Ku të dojë…
Kozma Gjergji
