
UNË JAM FRYMA E ÇDO DITE
Unë jam poetika e të hënës
Sepse zgjimet mbi shpinë mbaj
E puth fjalë lehtë me ëngjëj
Çdo ditē ta ngurtësoj në shkëmb
As erë e stuhi të mos e zhbjerrë
Ndër yjësi e shpërndajmë
Vezullim të zjarrtë
Jam frymë e martës
Të mërkurës,e të enjtes
Edhe e të premtes
Jam grua dashuruar
Me krenarinë e diellit
E perëndon veç netësh
Dlirësisht,dashurish
Purpurt
Me pafajsinë e qiejve
Vazhdoj njëjtë
Edhe në të shtunë
Trëndafilë ,
Vesh gushës unë
Ti dhuroj me shpirt
Se shpirtin,trëndafil e kam
Të dielash,
Frymoj nuse
Si atēherë,
Dhe sot
Nusëroj e bardhë si pëllumb
E frymoj e lirë
Tek puth poezinë e jetës..
KUQLOJ
Kuqloj
N’andrra t’bukura pranvere
Me të bardhë lulekumbulle
Mbështillem
Resë së bjerrun
Që sodit me piklu
Të kuqe dashnie
Mollzash
Shpirtit t’harlisun
Ditët
Kanë fillu me u ngjy
Me të kuqen teme
T’mrrolun
Trazim ì bukur.
VETMI
Mure të qëruara
Kohësh
Nën cung
Rrëzojnë egrasi ditësh
Nën dhembje
Barrë e lagur malli
Rëndon mbi supe
Ashtu
Gjysëm e prerë
Rrëshqet botës
Cunguar në shpirt
Zhbjerrë udhësh
Ngado
Vetmi
PRITJA
Pritja e shpirtit
E gjatë,
Drobitur nga mpirja e kohës
Rrufitur me grykësi
Gllënjka mërzie
Dehje një pas një
Pa pushim
Pritjesh
Në angështim
Zemra e shtangun
Në kthina të synit
Pushon lot
E zbëzan
E pret ,e pret..
ME VETEN FLAS
Me veten flas
Në zbërthime të pamundura
Skithem
E fshihem kthinash
Të murosura ,
Drojë
Kërkoj reflektime
Në vlera të tjera
Të vërtetash
Që mundojnë
Mosbindjet
Marrin emër,
Frikë
Rrekem ,
Ti rikthehem vetes
Sërish e sërish
Ta bind..
HARBIM
Harbojnë kuajt
Kur furtunë marroqe
Gjuan me tërbim
Pa fre kalërojnë
Harbojnë të shklasin
Ç’të zënë
Pa asgjë në këmbim
Ku zë gjurmë e tyre
Thundrat veç përplasin
Godasin e godasin
Dhe të zotët vrasin
Se kapistall
S’iu vu ngaherë
Harbojnë e ndër thundra
Zënë të tjerë të mjerë
Harbojnë
Se vrapin s’jua ndalën
Mbi qafë kapistallë
Të zotët s’jua varën
Se duhej
Dhe nuk e panë
Dhe padronë
Nuk po kanë
Se syresh
Zunë vetë të jenë
Zunë dhe tokë të pazënë
Vrapojnë,
Gjuajnë dhe harbojnë
Së pamundurës të shkojnë
Çmenduri e tyre
Udhëheq drejt për në fron
Fronësh
Pa faraonë
BIJA E SHIUT
Bie shi
Në anën tjetër të telefonit
Bija po qan
Jam gati me u ba furtunë
Shpirti po më dhëmb…
RENDJE TË ERËTA
Ti lule e bukur
Prit të rritesh pak
Mos harbo pas erës
Në tundje të lehta
Të marros,
Të tërheq nga pak
Në laqe të befta
Të zë pritë,
E të këput pa takt
E bukur
Ti më s’mbetesh
As aromë s’të le
Në rendjet e erëta
RILIND
Në fusha të diellta
Të shpirtit
Rilind çdo ditē
Me të artat rreze
Pasqyrime
Sysh mirësie
Tejçohen zemrash
Vektorë paralelë zgjas
Drejt ëndrrës
Largesash të qelqëta
Që nuk shterrin,
Dashuri.
ZHVISHMA
Zhvishma mallin
Në shtratin e kujtimeve
Dhe më duaj
Më duaj dhe aty
Ku nuk jam unë
Zhvishma teshën
E shpirtit t’lëndum
Nën petkat e harrimit
Tek të pret të vish
LULE KUJTIMI
Në retinë të syrit tim
Malli yt
Pluskon lot
Rrëshqet mbi faqe
Dritë
Dhe shkëlqen në zemër
Lule kujtimi
Që nuk vyshket
Asnjeherë
Tek ushqehet me shpirt
LULE BORË
O Zoti im
Thirri ëngjëjt për mu
T’ma shërojnë zemrën
Me lule dashnie
T’bardhë reje vishjua shtatin
Lule borë tē zbardhojnë
Kur plagë e idhnimit
T’më shtrëngojë
E sofrën e shpirtit
T’ma shtrojë me bukē t’durimit
Që e qetë t’më vijë ëndrra
Mes qiejsh luleborë
O Zoti im
Nē thirrje lutjesh
Unë falem bekueshëm
E them ngadhnjimesh
E lumja unë për ty.
Gacë e flakë
Sot Hëna puth Merkurin
Unë po pres të më puthë lumturia
Qoftë edhe për pak çaste
Të mi ndrijë sytë thërrizë
Sa ti takoj buzët
E të mbyll sytë
Ëndrrash
U shkërmoftë e pamundura
U bëftë shi yjesh
E gacë e yllit tim
Flakë të ndizet
Le të vendosin Zotat e puthjeve
Po pres të më happen porta qiejsh
Duroj
Mes gazit në buzë vesh më vesh..
SYTË E SHPIRTIT
Të gjitha ,asnjeherë
Si the
Si pus I mbytur
Brënda vetes fle
Se fjalë më s’kish
Ti shterrën ngadalë
Flet me sytë e shpirtit
Që përvëlon zjarr.
Çdo ditë mbjell në sy lule qielli
Më kacavirren drejt zemrës
Me të kuqen e diellit
Me të bardhën e reve
Më kridhen lehtas buzëve
Me puthjet e natës
Që ti falen hënës
Mes yjesh të më shkëlqejnë ëndrrat
……………………………………………………..
Çdo ditë mbjell në sy lule qielli
Ti falem dashnisë
Aty ku thyhen gjithë ylberet
Ti hedh horizontesh
Bota ti presë në prehër
Lule qiejt e mi.