SKËNDERBEU
- Prof Dr Fatmir Terziu
- Jan 19, 2021
- 1 min read
Shqipja që rri përmbi shkrep Është ushtar i Skënderbeut. Lumi që rrjedh ndënë shkrep është ushtë e Skënderbeut... Kush u tha, kush i dërgoi, Shqipëri, o Shqipëri. të luftonin kundër turkut, kundër turkut osmanlli?
Era që u fut në pyll çon një lajm për Skënderbeun, zogu që u ul në lis, po këndon për Skënderbeun. ç’pati era, ç’deshi zogu, Shqipëri, o Shqipëri, të këndonin nëpër degë dhe të shkonin te Ai?
Ra ylberi që nga qielli, Skënderbeu s’është më, zogu ra nga degë e lisit, Skënderbeu s’është më.
Ti i fute në legjenda, Shqipëri, o Shqipëri, i shpërndave nëpër vende, ku ka shkelur këmba e tij.
1965
Fakti qe kjo poezi: "SKENDERBEU" eshte e botuar para nje gjysme shekulli, me sakt para
55-56 vitesh, dhe sot na tingellon e bukur,madhore, e fresket, origjinale: deshmon per talentin e Hiqmet Mecaj qe po i vinte poezise shqipe si nje asteroid ne moshen djaloshare. Dhe sot nje
nga potencialet me te rendesishem te poezise shqipe.
Kjo eshte shkeputur nga libri me poezi te zgjedhura :"Kujtese e shpikur", botuar nga "TOENA", Kolana: KAMBANA- POEZIA E ZGJEDHUR SHQIPE. Me nje parathenie nga Agim VINCA, I CILI NDER TE TJERA NENVIZON: Poeti i mirenjohur francez Luj Aragon thoshte se shkrimtarit i duhen tri gjera: Pervoja, vrojtimi dhe imagjinata. Per poetin H.MECAJ mund te thuhet se i ka
te tria keto tipare. Urime mik…