Sipari i mêngjesit kur sytê ti hap nga ai gjumë . Dua fytyrën ,zërin tënd ta ndëgjoj Mrekulli. Magjinë e natês dua ta mbyllêsh ti me puthje shumê. Nêse nuk je ti fillimi i ditës e mbarimi i tij.
Oh mos pafsha kurrë ma mrekulli
S’më duhet ai ag i mëngjesit pa shikimin tênd. As dita kurrë mos tē ectë pa bekimin e atj zëri. Nata më mirë mos tê bjerê tek unë ska vënd. Nëse ti nuk je të më ledhatosh nê lazdëri.
Vallë kur do ta kuptosh ndonjëherê? Që ti je sipari i jetës time , aty ku gjithka nis me ty. Madje në frymarrjen time je ti përherë. As që bota ekziston nuk dua tia di nêse nuk je ti.
I jetesuar ne genet e mia si adrenalinë Si nisja e dites me agun e diellin dashuror Si nje melodi e bukur luajtur me violinë Je ti ai që zbret në vargjet e mia si meteor.
Për ta ndalur botën ,kohën siç ti dinë Mbi zemrën e shpirtin tim.
Comments