Si një udhëqasje për emrin tim

Tashmë akrepat e orës kalojnë nxitimthi dhe data 24, që përkon me ditëlindjen time, ka ardhur, miq të shumtë, kolegë, të afërm, dashamirës, kanë filluar të më dërgojnë mesazhet e tyre të urimit, nga kënde të ndryshme të Botës. Në një farë mënyre e ndjej më shumë këtë 'stad' vërshimi urimesh në boksin tim dhe ndaj dua më shumë se kurrë të falenderoj familjarisht të gjithë ata që ma nisën me zemër urimin Gëzuar! Sinqerisht ndjehem mirë, kur ditëaritmetikat e jetës i bëjmë miqësisht urime dhe buqeta, puthje dhe gëzime prej miqsh të nderuar .... Respekte miqtë e mi të shtrenjtë kudo që të ndodheni .... Ne si dashamirës njerëzorë, natyrisht duam edhe kohëgëzimin tonë, aq më shumë në një ditë të shënuar atë të ditëlindjes. Mirrënjohje dhe respekt për të gjithë ju miq të largët, që më gjendeni virtualisht fare afër, me kohën dhe përkushtimin tuaj të sinqertë e të pastër!

E RRËFYER NË TË GDHIRË

(Si një udhëqasje për emrin tim)

Nga Fatmir Terziu

Diku në një kënd të mëngjesit të bardhë

lutjet e nëntë viteve martesë u bënë bashkë.

E majaja që prekte lotin e bardhë

pikoi në një fjalë,

gjyshi la tespijat. Mori udhën e forcës së zakonit

të takonte zgjimin

për të gjetur një emër të veçantë për nipin.

Xixa-xixa shtruan qilimin e artë yjet. Hëna shtroi mëndafshin

diku në Librin e Parajsës,

engjëjt bënë paktin,

kërkonin bekimin e Fjalës.

E Gjithësia nxitoi të zbardhej

të shkruante sa më parë

ndërsa gjyshi falej

e zgjohej me gëzimin e paparë.

Fshiu sytë dhe tha: Qenka gdhirë:

kjo ditë më solli fatin e mirë.

Kaq u desh dhe gjyshi doli nga ëndrra

i rrumbullakosi të gjitha brënda.

Fshiu sytë dhe nga dritarja bota

iu duk si një parcelë me trëndafila të mbirë,

u afrua ngadalë tek foshnja,

e puthi në duar e në fytyrë,

ndërsa pinjolli i terzinjve ishte ende në gjumë,

gjyshi buzëqeshi dhe foli i shlirë:

Njerëzit nuk marrin vetëm emra, emrat tregojnë shumë

Djalin do ta quajmë Fatmir!

Të tjerët, nëna, babai,

gjithë pjesëtarët që kishte shtëpia,

shtangën i përshkroi habia,

gjyshi ktheu sytë menjëherë nga fëmija,

pastaj foli përtej habisë me forcën e bindjes:

Emri i një fëmije mund të ndikohet nga filozofia,

pritjet dhe besimet,

dhe rrethanat e lindjes.

AUTOPORTRET

Fatmir Terziu

E ndjej ritmin tim brenda një zemre

të zgjedhur në traditat e një emetimi

deri në një transformim pas çdo germe

emri dhe mesazhi i këtij emërtimi.

Po nguc imagjinatën e strukur

thelbin e djersës si pikat e shiut,

brenda një libri jete të mbushur

për fatin e mirë të njeriut.

Për të njohur emrin tim në fjalor

depërtoj sytë e mi mbi çdo fjalë

ndjej një ritëm dyfish në kraharor

kur nis me kujdes gjetjen e parë.

Rreth zgjedhjes sillen sinonime

emërtohen ngjashëm si në korr

emra, mbiemra, plotë ngjasime,

sytë e mi i prekin si me dorë.

E kur sytë ngecin në një pikë

një ritëm tjetër zë e bën pakt

është emri im e them pa frikë,

“fat” edhe “i mirë” bëhen bashkë.

Kështu them se gjej veten time

në këtë libër të madh të jetës,

ai mbeti në Gjendjen Civile,

i zgjedhur për hir të së vërtetës.

E di këtë fakt nga gjyshi im,

kishte dashur një emër të mbarë

nipit ia vura emrin “Fatmir”

të gjithë i kishte lënë pa fjalë.

Kur emri im tingëllon bukur

me kuptim në Gjuhën Shqipe

unë ndjehem ende më i lumtur,

që i përket edhe rrjedhës sime.

Mirë ndjehet sigurisht familja ime

ndoshta edhe thjesht si emër i mbarë

ndaj me këtë poezi për ditëlindje

Fatmir s’është vetëm në vetën e parë.

ANA TJETËR

... ose “Gëzuar!” në ditëlindjen time.

Fatmir Terziu

Ky muaj është një hapësirë e madhe,

një hartë mitike mbi një harpë të tendosur,

që ngulitet ngadalë e në kokë.

Është një meteor,

një planet,

mendja e pagjumë e ardhjes së një foshnje.

Pa aritmetikën e ditëve, ky muaj

për mua do të ishte krejt i huaj.

Një fletë e zbrazët me pudër talku. Ora

retinore e ngulitur prej së largu,

kurdiset mbi mirazhe e tundime,

përkëdhelje të një fëmije,

me shifra ndryshe numerike.

Ndaj unë e dua këtë muaj dhe dua që të vij

si eremitë të ulemi,

në gji të datës që më dha frymë,

qumësht Nëne,

të jem vetë vala jote,

pafundësia e një kënge,

një prind i kalitur në rrymë,

dehur nga mushti i një gote,

kur pihet me një frymë.

Nesër do të jetë një ditë e këtij muaji,

asgjë tjetër s’ngjan më shumë si kjo,

një gotë kristali me bulëza malli,

nuk do të ndodh më shumë dhe unë,

do të fluturoj si shqiponjë mali,

ta çukisë në gotë me ju. Gëzuar,

do të ndjehem mes avujve,

që ky 24 Korrik vrullshëm ka shtuar.

Nga lindja udhëtoi mes meje,

si në kalendat e lashta greke,

një sy që hapet,

brenda kapakëve të këtij muaji,

një qiell vere,

një ditë që krihet paq, pastër,

si hyjni që zbret nga mendimi i bekuar,

kinde e një shtrëngate të largët,

për një ditëlindje të Gëzuar!