NJË POEZI NGA MYSLIM MASKA
SHENJA JEMI, DY GURË VARRESH…
Vizitoi shtëpinë e Zotit
Për ca minuta
Muhameti
Kur u kthye, disa breza
Ishin fshehur,
Dot s’i gjeti…
U habit, dhe për një cast
Shtrëngoi tëmthat,
Fërkoi sytë,
Mendja bridhte universit
Shpirti vuante
Tragjeditë…
Ç’ tragjedi! Kur brengë e hall
Në vetë jetën
Janë shkrirë.
Ma merr zemrën në dorë vallë
Dhe t’ia shohësh
Çmenduritë?
I sheh veç Krishti,
Muhameti.
Shënja jemi, dy gurë varresh.
Ç’ duhet bërë
E dinë shenjtët…
