Shegët
Nga Fatmir Terziu
Shegët në panoramën e murit janë duke pritur për penelin.
Peneli është një blerje e paketës së pikturimit,
qime të butë, bisht të lëmuar dhe
gjatësi të paracaktuar nga fati i kutisë. Çdo lëvizje
kryhet nga memorja me një shportë plotë kokrra prore
që peneli i (zh)vesh nga mbulesa e tyre natyrore.
Kokrra të kuqe, të qelqta për sytë dhe
shkërrmoqja që derdh një lëng
me një shije që para se të provohet nga goja
intimidon në tëmth.
Lëngjet bëjnë lëvizjen e rastit:
„Mos na shfajësoni, na mendoni dhe neve,
na bëni të kujtojmë,
jemi pjesë e jetës suaj
memorje
mos harro
se më ke borxh diçka."
„Oh, po.“
Çdo lëvizje është e njëjta gjë e vjetër.
i sillet vërdallë kanavacit
lyen, boja e ngjyer e tij. Kokrizat
fillojnë të shijohen për vlerën e tyre.
Disa nuk do të ndahen nëse nuk shkon peneli
në sqimën e syve.
Trupi i penelit, një thupër e jashtëzakonshme,
një stilim i ri dhe i pastër
i cili kishte shpenzuar disa muaj duke u prerë nga bastuni,
që goditi tri herë me forcë mes degëve
trumën e shegëve.
Truma e shegëve ku ai goditi nuk ia arriti objektivit
dhe kokërzat janë derdhur instiktivisht në telajo.
Këto gjëra nuk duhet të ndodhin, në këtë stinë,
thotë mendja ime e ngulur në këtë panoramë,
duke shkërrmoqur shegën time në tavolinë.
Ky penel marshon me të njëjtin ritëm të vjetër, tutje vjeshtës.
Panorama e murit quhet „Persefoni dhe kokrrat e shegës“.
Comentarios