RRUGË TË MBARË
NJË POEZI NGA MYSLIM MASKA
Ku shkon kështu si i verbër,
Di ku po shkel,
E di se ç’le pas, di gjë ç’do të gjesh?
Kush do t’i pijë qelqet me verë?
Ike se të pëlqen ajo që s’e njeh?
E di se rruga është jashtëzakonisht e gjatë,
Prapëseprapë ti ike…
As yt bir,
As im bir
Miliona djem e vajza s’pyesin fare!
Siç s’do t’ia dijë fara për plisat e fortë,
Gjakoset për vdekje gjersa mbin.
S’do t’ia dijë as mali miliarda ton
Që dridhet prej termetit të bëhet tjeter mal.
Ndoshta DRITA tjetër qënka e magjishme…
Nëse kështu është,
Qelqet me verë t’i pimë:
Rrugë të mbarë, o udhëtar
Që shkel dhe mbi GREMINA…
