PRISHTINËS
Nga Xhemile Aliu
Me erdhe në kujtine Si asnjijerë me parë Tokën tende kur shkela Isha nji vajzë e njomë Dhe erdha me nji hall Tek ti kêrkoja shpetim Tek ti kêrkoja strehimin Tek ti kêrkoja vetem pakë dritê Mbi errsirên e pllakosur n‘ shpirt Ti me prite embël, me more ne perqafimin tend Me hape nji horizont drite Me përkdhelje nene Në horizontin e jetës Mu bere lum drite Aty u paisa me armen ma tê fort për jetên Diturin , zjarr qê zjarrmonte shpirtin tim Nga ku jeta do merrte hovin Lum rridhnin sukseset Aty u lidha për jetën Aty u lidha për shpresën Oh sonte i kam në kujtime Dhe lotêt e nenes sime U ndava pa lamtunirê Si nji kusare u përvodha Me të dridhme zemre Pa ledhatim nene Mora rrugën e dijës lirisë e dinjitetit Per tu berë nji shkemb i pamposhtur Në rrugtimin tim Sonte je ne kujtimet te mija E shtrenjêta ime PRISHTINË!
Rrugës Mainz -Kaiserslautern 22-2019 Gjermani
Comments