Fatmir Terziu
Në ditën më të bukur më 14 Mars,
ditët zhurmohen mbledhin ‘dynjanë’,
njerëzit bekohen me urimin e bardhë,
rruga e Pranverës nis në Elbasan!
Në ç’qytet pranvera ka kaq laryshi lulesh,
që i përkundin bletët,
që i përkëdhelin flladet e mëngjeseve për ‘sadaka’?
Në ç’qytet puth era sythet e karakafteve?
Ku? Në ç’qytet kumuriat lart mbi Kala
përcjellin mesazhin e hareshëm të fateve?
Por pranvera në Elbasan s’është si kudo,
nën sita të nënave çelin karakaftet,
e lulet tufohen nga njëri 14 Mars tek tjetri.
Me këto risi jeta rizgjon fatet,
përditësinë e gëzimit e deh.
E kënga e kumuriave, këngë fatlume
shoqëron këngën e nënave që gatuajnë ballakume...
Në pranverën elbasanase ka njëmijë arsye
që zgjohen poshtë jastëqeve si peshqeshe
është Dita e Verës, kjo dehmë e syve
festë e trashëguar arbëreshe.
Dhe kur gatuhet so brumi i rrahur fort
mbi tepsi të holla
e mbi enë bakri,
nënave u pikon vetëm lotë...
Në ç’qytet përkujdes pranvera në një sepetë severgjeni
në ç’qytet risjell për brezat në sofra
perënditë e lulet e brohta?
Ky qytet ka etjen e mikut dhe mikeshës së jetës
ka puthjen e ëmbël të së dashurës, përhumbjen e Tjetrit
me buzë të njomura nga “Burimi i Bankës”
e nga “Ulliri i Qejfit”,
ku nisin siluetat e të bukurës të radhës.
Në ditën më të bukur më 14 Mars,
ditët zhurmohen mbledhin dynjanë,
njerëzit bekohen me urimin e bardhë,
rruga e Pranverës nis në Elbasan!
Emri i qytetit bëhet kryefjalë
konaku i vjetër ngre dolli,
për miqtë e tij të rallë,
tok gotat plot me raki.
Është ky zakon i lashtë,
edhe në Dibër, Strugë e Prespë
lutet mbi bar të njomë më 13 Mars
se tokën kurrë s’e do shterpë.
Emri i qytetit tim lartësohet
o qytet i bukur i mençurisë, dijes, mikpritjes!
Në ditën më të bukur më 14 Mars,
ditët zhurmohen mbledhin dynjanë,
njerëzit bekohen me urimin e bardhë,
rruga e Pranverës nis në Elbasan!
Commentaires