NJË POEZI NGA MYSLIM MASKAPa më thuaj,Kush e trallis Botën?Shenjtët dhe të mençuritApo të pistëtMediokrit?...Më thoni ju lutemSe, s’e kuptoj dot,Kur një BILBIL vdesPërse qajnë gjithë zogjtë?... 12 –Mars- Athinë.
Gjithë zogjtë qajnë se i vajton zëmra autorit për çdo të ikur të kësaj Bote nga Coronovirusi dhe jo vetëm. Për një poet tejet human e shpirtgjërë si M.Maska, kështu do të ndodhë përherë. Hedh këtë shënim dhe vuaj në shpirt bashkë me mikun tim poet, mbi vargjet e tij, Myslym. Se i besoj përzgjedhjes së tij dhe e përshëndes./ Xing.
Shume te dashur miq, Z.Gjergji Dhe Z. Athanasiu, mirenjohje dhe respekt per angazhimin dhe komentet tuaja. Perqafime, Myslimi.
Xing.
Gjithë zogjtë qajnë se i vajton zëmra autorit për çdo të ikur të kësaj Bote nga Coronovirusi dhe jo vetëm. Për një poet tejet human e shpirtgjërë si M.Maska, kështu do të ndodhë përherë. Hedh këtë shënim dhe vuaj në shpirt bashkë me mikun tim poet, mbi vargjet e tij, Myslym. Se i besoj përzgjedhjes së tij dhe e përshëndes./ Xing.
Poezi tipike myslimiane, në të cilën filozofia e ndjenja pleksen si mishi me
kockën. Janë vetëm dy pyetje, dy goditje emocionale që na bëjnë të ndjejmë, të
meditojmë e orientohemi se në ç'krah duhet të jemi.
Përgëzimet më miqësore i dashur mik, Kozmai.