Nuk është një detyrë që shkruhet lehtë

Dail Terziu "Mjeshtër i Madh i Punës"

Nuk është një detyrë që shkruhet lehtë

Fatmir Terziu

… dhe nis të provoj rolin tënd

shkund duart sikurse bishti i shtogut në një shishe boje

imitoj ekzistencën tënde

bëhem një rrugë e shkelur e pashkelur nga sytë

ngre kokën

mbyll këtë kapitull

dhe nis të hyjë në një kolanë zanore

me gishtat të ngjyera boje

nuk ka më kapitull të dytë

mbyll sytë

dhe e provoj ç’marrëzi e hollë më kalon nëpër pore

ku zë fill mosprekja jote,

Fjala dhe vetëm Fjala

shikimi, buzëqeshja, irritimi, heshtja

që endin shekuj në shkrimet e gjata

ku dergjet dhimbja e bërë pluhur

Baba po e nis nga e para,

po e provoj dhe e riprovoj vetë

… dhe nis të ndjej rolin tënd

nuk është një detyrë që shkruhet lehtë.

Të përkëdhelin perënditë

Fatmir Terziu

Të kam dhënë fjalën, do të të zgjoj përditë

heshtjen do ta shtrojmë njerëzisht

nuk i duroj netët e gjata me mbyllje kapakësh

me ngjyrë të lotbotshme

e dua kohën që rrjedh

në thinjat e tua të bëra qiell

do të mbaj mos të të lodh,

dua të të mbaj në buzë, në gishta, në ballë,

besomë do të të zgjoj përditë

do të të mbaj me zë e me fjalë

brenda lirisë tënde ku të përkëdhelin perënditë…

Zot të kërkoj ndjesë! Më fal!

Dylagësi

Fatmir Terziu

Toka është një. E Shtatorit është tokë

e shkrifët,

e athtë … e ftohtë…

më pas cipali i saj zbardhet

dhe durimi gërmon fatin e tij të plotë

itinerari

i mungesës së gjatë në krahë të hirtë

shkruan jetën në dy paralele

në dy tokëra të largëta

dhe zërrat prekin qiellin duke larguar britmat e thata

në dy qytete të lagëta:

njëri nga shirrat e vjeshtës

tjetri nga lotët që i ngjizen letrës…