
Njomësi e bukur
Nipit tim, Mares Habazaj pasi mbushi 10 muajsh
Nga Albert Habazaj
Me këmbë e me duar, duke ecur
Mares sikur flet, tek më sheh habitshëm:
- Ka tre muaj që pena të ka ngecur,
Ku humbe, o gjysh i “vargut të ndritshëm”?!
Apo shkruan mençurira të tjera
Që, ca herë, as vetë nuk di ç’thua,
Ç’i bëre fjalët? Mos t’i mori era?
Si merr gjumë e s’bën vjersha për mua?!
I papërmbajtshmi im me syrin serbes
Nuk më kupton që e kam një shqetësim,
Mares i vogël, trëndafil me vesë
Druhem të të pikturoj në vargun tim.
Njomësi e bukur çel herët çdo mëngjes
Tek zgjat doçkëzat ta marr hopa-hopa,
Sikur më fal dhjetë planete me shpresë
Sa Mares hedh këmbën, merr dritë bota.
Me guriçkat në breg loz si zog i kaltër,
Futet në ujë ta vërë detin përpara,
Qesh ëmbël, si ujë qielli i pastër
Dhe zgjatet të lozë me pulëbardhat...
Lixha, Çikallesh, Malësi e Elbasanit
14.08.2020
Comments