Nga Petrit Malushi
Kartolinat
Kohë moderne jetojmë tani.
Me celularë nëpër duar
Urojmë : „Gëzuar Vitin e Ri !...“
Na urojnë : „Viti i Ri gëzuar !...“
Në çast mesazhi fluturon,
Globit, nga njëri në tjetrin cep.
Më shpejt se drita kur vezullon
Pa zhurmë, celulari shkrep.
Nuk vrapojnë më kartolina,
Mbetur ato, monedhë e vjetër.
Postierët s´mbajnë çanta mbi shpina,
As zarfe mbyllur, brenda me letër.
Dhe unë dhe ti gishtat përpjekim
Përmbi butona, fshi-ndreq gabime.
Zemra, urime…nga pas i ndjekim...
Ah, kartolinat na zgjojnë kujtime !
Ndërrim vitesh
Largohet i qetë, pa zhurmuar,
Në rrugën pa kthim i Vjetri Vit.
Si plak fisnik, thinja mbuluar,
Moshëmbushur me muaj e ditë.
Viti i Ri shpresësjellës vjen,
Mes vezullimesh dritash e ngjyrash.
Troket, hapur zemrat i gjen.
Ardhjen, qeshur ia urojnë fytyrat.
Vitrinat e xhamta xixëllojnë,
Lodrat në rafte fëmijët presin.
Nisen pakot që dhurojnë,
Viti i Ri plot e mbush thesin.
Sulen në qiell fishekzjarret,
Çahet mesnata nga mijra ylberë.
Trembet errësira, tutje t’harret
Arratiset gjumi, harron të flerë.
Shishet shpërthen shampanjë e florinjtë,
Gotat mbush, derdhet rrëke.
Fiken llambat dhe qirinjtë...
Ndërrimin e viteve festojmë ne.
