Mentor Serjani.
Nuk i ndahem verës së Dionisit
Atje në fshat,në vatër,pranë zjarrit,
Nuk i ndahem Melpomenit*1,Artemisit*2,
Sikur të jem dhe në buzë të varrit.
Dimri i mermertë i pastër,zbardhon,
Zjarri i prushit në shpirt të futet,
E verdha e vjeshtës më tret,më verbon,
Zemra m'i do ,t'i ndjekë,nuk ngutet.
Dua të shëtis Gylistanin e Bostanin
Nën tingujt e famshëm të rubairave,
Të pij verë me Saadiun e Khajamin,
Ne stinën e nxehtë dhe në stinën e shirave
Të ecij mes bilbilave,trëndafilave,
Në tragën e pafund të Dashurisë,
Me tingujt drithërues të kitarave,violinave,
Mes qiellit të pafund të përjetësisë.
Dashuria jote,e pastër,e praruar,
Dashuria e parë.e para sinfoni,
Brenda zemrave tona ke qëndruar,
Krahëhapur vijmë,na ke futur në gji.
Ditëlindja,-gëzim,ditë e paharruar,
Kemi ardhur në jete,në kohë të trazuar.
1.Një nga nëntë muzat:Këngëtarja.
2.Perëndesha e hënës,natës dhe gjuetisë.
Comments