Eshref!
Në qoftë se ka të pafajshëm në këtë mes, është Arqilea.
Ti e shfrytëzove shkrimin e tij për qëllimet e tua.
Të lutem shumë lëre të qet se ka dhe probleme shëndetësore. Mos e nxit me nderimet dhe respektin që i afron.
Unë dhe Arqilea jetojmë bashkë. Dhe në qoftë se ndërruam dy fjalë, nesër do të ulemi me krijuesit e tjerë atje te klubi i Musait dhe do ta pimë një gotë. Jemi zënë dhe herë të tjera dhe jemi përqafuar e puthur dhe herë të tjera. Ato që tha për mua, as ai vetë nuk i beson. Edhe unë bëra gabim që u rrëmbeva dhe thash ndonjë fjalë që nuk duhej t’ ia thosha dhe për këtë, ti e ka fajin, që e fute në këtë shteg me shovinizmin dhe pseudopatriotizmin që bart.Ti ike larg. Ike për të mos u kthyer kurrë më edhe pse Shqipëria sot është demokratike, edhe pse Shqipëria përpiqet t' i rregulloi mardhnit me fqinjët ballkanas. Ti ike, ike larg edhe pse nga Shqipëria merr një pension normal, ndoshta pak më të mirë se pensionet e shqiptarëve të tjerë dhe mund të jetosh më mirë se shumë të tjerë.Ti ike për të mos u kthyer kurrë dhe kjo tregon, se nuk e do Shqipërinë aq sa hiqesh. Ti ike për të mos u kthyer kurr dhe me këto mentë që ke, kurrë mos u kthefsh!
Njohja e lendes, eshte lehtesia si privilegj e krijuesit per ta hedhur mbushjen e tij ne leter. Thani Naqo zhvendoset krejt lirshem ne kete te shkruar pasi luan maja-gishtash me subjektin. Prania e nje humori te vazhdueshem, eshte shenje tjeter e te qenit familiar me subjektin: keto tema i porosit vet jeta: Thani eshte duke shkruar per te rrefyer kenaqesi te thella, por le te kujtohemi se kenaqesi nuk do te thote gjithnje gjera te gezuara: tufezimi ishte momenti i renies se pingulte te ekonomise, kolapsi total...por gjuha e perdorur ne kete proze te shkurter te mrekullueshme ia ofron lexuesit permes ligjerimit lirik te nofullgjereve dhe nofullgjerave qe nuk i druhen jetes, ne fushe e ne mal, por as koken…