Në Liqen
Fatmir Terziu
Bëj pas. Dhe duart si duar
menjëherë më sjellin para syve,
ushqim të freskët,
nga bota e tejgopur,
në ritmin e rremave,
dhe pamjet nisen për në parajsë,
me udhëtimin tonë.
Sytë e mi
transformojnë pamjet bardhë e zi,
me gjyrat e mbetura
në thellësi.
Kush më zgjon në këto fotografi?
Heshtje. Por heshtja nuk është e qetë
një mijë yje të pezulluar vezullojnë në valë,
këtu ka dashuri dhe jetë,
retë përreth nesh pinë horizontin e lartë.
Bëj poshtë. Syri është tretur,
mbi një ngjalë,
liqeni përshkruan frutin e pjekur,
pa fjalë.
Një gotë në Sarandë
Gjethet e palmave janë duke u djersitur
ashtu si bulëzat në gjoksin tënd
ngjyrat u ndritën
të ndezur ata zgjojnë
në kupën e zbrazët asgjë nuk mbeti për ta mbushur
retë nuk dihet se ku po shkojnë,
Joni është strukur,
në sytë e tu që hepojnë,
një gotë në Sarandë është një galeri,
ku yjet artin e tyre ekspozojnë.
Sallatë me fruta Joni
E ngre kokën karkaleci. Dhe ndjen aromë
këmbët s'e mbajnë trupin e tij të gjatë,
në pjatancë,
ngrihet një barrikadë,
kështu që përpjekja ende vazhdon e prapë,
në një tryezë të madhe,
të gjatë,
si një Hënë që ngjitet me një shkallë reje,
të shtrojë mbi Jon qilimin,
kaq,
tempulli i paqes ka dhënë bekimin.
Shija e tij po aq dhe pasioni i tij i madh,
bëhen me të tjerët një korr,
si një lutje
duke u bekuar lart e poshtë në Jon
derisa dëshira është e pakontrollueshme.
Kur piruni ngulet dhe ngrihet lart
frutat bëhen paq.
Comentários