Në kohë virusi…

Luan Xhuli

Në kohë virusi…

…gjeta çastin të mendoja për një të harruar.

Edhe për një të vdekur,

që nuk shkova të shihja një herë shtëpinë e tij të ikjes.

Për një takim,

që refuzova i nxitur nga gënjeshtra

u kujtova sot,

ku edhe kockat më ndihen të copëzuara…

I tërhoqa veshin vetes,

derisa më dhëmbi mendimi :

-O njerëz,

ndëshkoni qënien me çekanin e sotëm të dhimbjes.

Të shkruar me shkumës jemi

mbi këtë letër të zhubrosur,

pagëzuar si jetë.

Gjysëm e grisur

dhe gjysëm e ngrënë,

nga mëndjemadhësia jonë e vetes…!

Luan Xhuli

Athine