“MOS I HIDHNI LEGJENDAT KUR TË TJERËT I KRIJOJNË NGA HIÇI”
Një qershori është ditëlindja e Bekim Fehmiut.
Në 85 vjetorin e lindjes së kolosit, postoj …poezinë “NJË RRUGË” kushtuar artistit shqiptar. Në fotografi Bekim Fehmiu dhe Irini Leleku, në “ODISEA”. Aktorët që përjetësuan të vërtetën historike të identitetit tonë.
NJË RRUGË
variant
Kalëroje fronin me këmbë odiseje
e të rëndoi një pellg deti
një tokë lume
mbi sytë bojë plumbi.
I uritur
për një copë bukë ndorme
nga një dorë miell hambari
nga duar nëne,
i etur
për stërkala qumështi
nga një dele rrunëzake
sa për ta lënë veten brenda ndijimesh shijore
shpirt varur në ajërin tënd.
( I miri i zanave)
Trupi yt i bukur
i zënë rob në lëmën e dërrasave të Talias
ku derdhe mushtin
ku ishe profet
pa një kokërr fjale të nënokes.
( Larg teatrit)
Kur natën hovte smira
e praptoheshin dërrasat
ku të kërcëllinin dhëmbë e kocka
ku ecje si lypës e si mbret
pa këmbë shqiptari,
ku zjarri e akulli
s’pjellnin pranverë
ku dashnia për lojën hyjnore
të rropi një copë lëkurë,
një copë mushkëri
dhe ike me këmbë druri
e muza t’i pinte lotët me kupë.
( Larg teatrit)
Mijëra copa ndjenjash,
kokrra lotësh
si kokrra breshëri
binin tej për tej,
përplaseshin rrugëve të botës
pa ajër Prishtine
pa ajër Prishtine.
( Vaj populli )
I vdekuri ynë u bë hi
u fut në urnë
e doli përsëri.
Ikni korba mos e ngani,
sytë e zi mos ia hani
se ka mbetur një mall vashe
dhe nënokja pa e parë.
Comments