Ç’do ky numer i mallkuar, që s’na ndahen tërë jetën? “Të mallkuarit”! Pse pikërisht pesë..? Pse këto figura të deformuara? Me siguri… me siguri i kanë bërë “sherbimet e huaja”… po, po për ta çmendur një popull të tërë. Kjo energji e analistëve destruktiv nuk e gjejnë rrugëdaljen, kur analistët marrin përsipër rollin e autoritarëve dhe e disponojnë vetën e tyre siç disponohen si shërbyes të mediave serbe.
Asnjë një vendë në botë nuk e tregon më mirë se ne llojshmërinë dhe larshmërinë e “Gojë Këqinjëve” të T7-të se ne! Ç’mund t’i kishin shtyrë analistët t’ua mohonte shqiptarëve pushtetin e tyre, pikërisht në çastin që barbarët sllav kërkojnë shfarosjen tonë? Ç’prehje e tyre e shëmtuar e krenarisë dhe besimit në vetvete, e disa analistëve të paepur banal. Në fund të jetës së tyre si analistë, kur mbërritën në T7-të si refugjat politik që e kanë frikë kombin, plak e të smëurë, në pavetëdije e ndjenin që kishin ardhur në këtë teelvizion që t’i strehonte si heronj e ngadhnjimtar për deformime politike e gjuhësore.
Njëzet vjetë të njëjtat fytyra, këta që ishin dje prapë janë sotë mjerë djepi që i ka përkundë, shokët e tyrë si gjenë kundë në botë. Gjithfarë analistësh dhe idesh e kinse doktrinash vërviteshin përreth në T7-të. A mund të quhej pushtim një sundim 120 vjeçar serb? Më tepër se sundim, a nuk ishte një pranim, për të thënë mirëkuptim për Serbinë???
Nuk është ora ime që të mirrem me këta - analistë. Nuk është puna për pesë dru të shtrembur... Por pazaret e juaja mos i lëshoni! Ti ruani mirë territoret tona nga serbi! Ju nuk do t’i lëshoni kurrë dhe askujt. Po të vijë puna, do të vdisni dhe ato s’i lëshoni. Si Mitrovicën, Debëllden, Çakorrin… etj. Rimohuesit, që s’mungojnë kurrë në këto analiza, ishin si në ethe, po aq të palodhur në Shqipëri sikurse në Dardani, nga ata që mund t’i përshtateshin në çdo llojë bashkpunimi çmitizuesish. Ngrehë zërin tim të arsyes dhe do t’i pyesja, pesë drutë e shtrembura: - “Cili është misioni juaj”???
“Gjithnjë kam ngërthyer në vetvete dëshirën e zjarrtë që të jem një gjakovar i fortë me shkrimet e mija dhe t’i shkallmoj ata që nuk e duan atrdheun.” Paradigma e shkatrrimtarëve të shekullit 21. Dialogët dhe analistët e çmendur vazhdojnë egërsinë. Pesë shokë në T7-të! Shprehja “era e keqe”, më shumë se një metaforë, është përcaktim i saktë ugorzi për Dardaninë.
Filozofia e robërisë, ajo ishte gjykuar përherë më e keqe se vetë robëria, pikërisht në orën më të keqe se vetë robëria, pikërisht në orën e varfëris së saj, rrihte të mëkëmbej nga vetë analistët e T7-shit. Tani sikur koha për shqiptarët e lig është hapur në vend. Mjaftonë të hapin tinguj anti/shqiptar. Edhe kjo hata e ka shpjegimin e vetë. Dhe mizoritë e tyre politike e nalitike paskëshin qenë më të zeza se ato të fqinjëve tanë sllav, mynxyrë e shkuar mënxyrës ishte e vërtetë, por ç’kishin bërë serbo/malazezët më pak ndaj shqiptarëve.
Ju kërkoj si frymë, si gjakovar dhe si shqiptarë që jamë. Neso jo! Atëherë, çoni gjer në fund marraveshjet tuaja me shkja e cërnagorë? Për shkak të kësaj mamografie, një dramaturg nga qeveria e Serbisë, i vjetër, shkroi një dramë, të titulluar “Mamografia për T7-të”.
Ç’natyrë kanë Goranët, Valonët, Kajtazët, Gashët, Ollurët, Morenët? Cilat qenë forcat që i shtynë të veprojnë, të mendojnë e të ndjejnë në atë mënyrë aq të poshtër? Ishin disa dekandentë shqiptar, të brymosur në atë mjedis tipik serb, siç e pohojnë edhe vetë armiqtë tanë, njëlloi si dje, qysh në këtë kohë, analistët përpiqëshin të bënin dredhi të vogla, për të “tradhuar” shtetin, në kohën që analistët nga ana e tyre bënin të kundërtën – rrekeshin të mos i zbulonin dredhitë e tyre.
I shfrynin impulset politike, ndërsa edhe i ndrydhnin, që ta ruani pashtërsinë e tyre anti/kombëtare. Përse nuk dehen nga turpi? Sepse ky ligshtim e turpi që ndjejnë pas dehjes, pas Serbisë nuk i bezdisin shumë më tepër se kënaqësia që ju jep Vuçiçi, që zor se mund ta gjejnë brenda vetes një cen karakteri. Ata vetën e tyre e konsiderojnë qendër të botës, pra vetveten e konsiderojnë heronj të të tjerëve.
Fjalë të “rënda” janë këto që po ju them unë, por, e thamë në fillim, do të flasim me letra të hapura. Nëna Dardani është mësuar gjatë shekujsh që shumë bij të saj t’ia kthëjnë shpinën. Nuk jeni ju të parët, ndoshta e dhashtë Zoti do të jeni të fundit! Shëmbullin më të qartë të kësaj të vërtete e afron ajo racë e nënshtruar dhe e asimiluar duke mos e përdorur gjuhën, historinë e tij.
Analistët me “para te pista” mundë të ndryshojnë strukturen e një ekonomie dhe strukturen e një kombi. Paret e pista mund të sjellin shumë ndryshime dhe shtrembërojnë shtyllen korrizore të një kombi. Dukagjin Gorani, Valon Syla, Vehbi Kajtazi, Dardan Gashi, Ilir Morena dhe gjithë ushtrinë e këtij ferri. Kishte qenë e njohur egërsia e tyre, por, ndërkaq, kjo egërsi e re shqiptare po ia kalonte edhe serbëve.
Këta kultivuan vrazhdësinë, injorancën, varfërinë morale dhe kulturore si modele të marrëdhënieve shoqërore e politike. Në shekullin 21 analistët banalë “shqiptarë” vinin në T7-të nga një tjetër shtratë kulturor sikurse serbo/malazeztë që shkatërruan çdo gjë që gjetën në trojet Dardane. Analistët dhe sektarizmi tyre politikë degjeneroi në terror dhe terrori i tyre politik u bë shumë herë krim. “As UDB-a nuk do të arrinte dot të sillet në këtë mënyrë në TV”. Ky lloj rebelimi, nga ky këndvështrim psikologjik, mund të ndeshet edhe te shumë politikanë radikal, që janë rebelë para se të humbin pushtetin dhe bëhen konservator sapo dalin në media.
Unë do ju shkallmoj me penden time se jeni ndër fajtorët kryesorë të dekadencës kulturore, morale e politike të vendit tonë, barbarizmit të tyre shoqëror dhe grreyerjes morale, destabilizimit mendor të brezave të rinj, varfërimit etik, shtrembërimit arsimor të fëmijëve tanë.
Ju, në televizionin tuaj groteske e vulgarenë në T7-të, me programet dhe analizat tuaja pesticedesh, analizat juaja artificiale, false, mashtruese dhe pseudo filozofike, keni kontribuar (në vetën e parë dhe pa skrupuj) në dekadentizmin e politikës dhe kulturës shqiptare. Ishin këta tuxharët e pasuruar në menyrë të shpejtë dhe të pandershme. U gëzuan edhe të gjithë pakurrizorët dhe butakët e Dardanisë. Me shpejtësinë e kolerës u përhapën nëpër çdo skutë, për të vazhduar me zërin e çjerrë posaqërsiht dhe mimikën, që ju shërben si maskë engjëllore për fytyrat e djallit.
Bình luận