Mes vargjeve dhe në vargje, Njeriu jo vetëm lexon vetveten, por edhe percepton të gjitha gjërat e përditësisë. Përditësitë janë një ndryshim në perceptim të realitetit. Dhe, realiteti nuk kafshon, por perceptimi ynë i realitetit kafshon, si një arsye më shumë në lidhjen me Tjetrin. E Tjetri është prezenca, vetë ndjesia, audienca. E ku qëndron arti? Ku mbetet një vepër arti? Për shkak të prezencës, një vepër arti nuk ekziston jashtë perceptimit të audiencës, por tek të gjitha ato që lidhen dhe fillojnë tek vetë perceptimi që krijon Njeriu…
Në këtë mes është shiu, hija, jeta, lotët, cmira, CV-ja, lutja dhe sjellja. E ato i solla shkurt për ju miëtë e mi. Ndoshta me një tjetër risi… Nga Autori.
Shiu
Thonë që kur lindi bubullima
zhurma nën jastëk bëzan.
Dhe toka qan.
Hija
Rrapi bllokoi rrezet e diellit në mur,
përshfaqi një karikaturë.
Kopjen e tij.
Jeta
Një kuti me gjyra të grohta e të ftohta,
lapsa plotë mburrje.
Derisa të bëhen copa e copa.
Lotët
Jo gjithmonë kanë për qëllim të tregojnë pikëllim dhe dhimbje.
Ndonjëherë ato mund të jenë një shenjë e heshtur e lumturisë.
Cmira
Një mëngjes të bukur të freskët
fluturat i shtypnin lehtë lulet,
vetëm nga fshikëza.
CV-ja
Një libër i hapur dhe i kuptuar,
rezervo një anë të vetes.
Për veten tuaj.
Lutje
Dita që më lindi,
kur shpirti im u ngjiz në trupin tim,
një e lehtë si pendë, e pastër dhe e qeshur.
Qau. Ulërriti.
Sjellja
Mos prisni asgjë,
Pranoni jo gjithçka.
Gjykimi i huaj
përtej së vërtetës,
reflekton mendjen dhe shpirtin tuaj.
