Me pak fjalë një botë
(Kujtimit të Qemal Xhelilit)
Nga Fatmir Terziu
Ndoshta ende mbaj gotën e rakisë
të kujtoj se papritmas,
krejt hutuar,
duar të shpejtuara burri mbajnë dajren
në ritmin e lashtë të paharruar,
madje kjo gotë është një dolli,
për të rishkruar,
sepse kujtesa merr përpara si era një letër,
dhe fryn më shumë se të gjithë gjërat
kohën e saj të tmerrshme për gjithçka tjetër.
Kjo do të ishte thurrja e një poezie
si trikoja me duart e një burri,
shenja lumturie edhe në ditën e ftohtë,
kur me shakatë e tij qesh ende dhe guri,
papritmas shëtit me pak fjalë një botë
pa iu lodhur goja dhe truri.
E kështu poezia del nga fiqiri
nuk e beson se ka ikur i ri Qemal Xhelili?!
Shënim: Ka qenë shpirt artisti, krijues i denjë, humorist, njeri i të gjithë vlerave dhe mbi të gjitha një muzikant, dhe valltar i jashtëzakonshëm që në fëmijëri. Ndërroi jetë në moshë të re 55 vjeçare në Durrës.
Comments