Poezi Xhevahir Cirpngu
Me ngadalë më hidhje çapa,
Në zabel kur mblidhje shkarpa.
Dale moj po dale, t’u bëfsha kurban.
Mblodhe shkarpa – moj, që të ndizje zjarrë,
Të na bëje moj o përshesh me dhallë.
Dale moj po dale, t’u bëfsha kurban.
Vesa e mëngjesit ende s’ishte tharë,
Fësh, fësh – fshesa – punët moj mbaruarë.
Dale moj po dale,t’u bëfsha kurban.
Nusja jonë bel- hollë moj,
Faqet –kuq si mollë.
Dale moj po dale, t’u bëfsha kurban.
Sa lezet o moj kishte shtëpia
Çelur si lule Kajsia.
Dale moj po dale, t’u bëfsha kurban.
