Nga Petrit Malushi
“Fituesi”
Në nisje gare, ngrehur si dreri
Mendje shiste ndër garues.
I mprehur ishte për vende nderi.
“Pa diskutim do jem fitues !”
E gjatë rruga, e drejtë, me kthesa
Brryla e shtyrje “ndihmë, dhuratë”.
Dihej, priteshin këto pengesa,
Jo pistë baleti, por gropa e baltë.
Gara mbaroi, e lanë mbrapa.
Ia kaluan edhe ca këmbëthyer,
Tre, pesë, tetë, dhjetë hapa.
Në krye, të parë dolën të tjerë.
Atletë, vrapues rrëmbyen trofetë.
Atij e kuqja i duket jeshile.
“Fitues jam unë ! S’është e vërtetë !...
Zhurmon e ngjirret “Ma bënë me hile !”
Nga Petrit Malushi
“Maskë e veçantë”
Nuk harron, prej pandemisë
I ndërron maskat dy herë në ditë.
Kopsitur del prej shtëpisë,
Mbi gojë e hundë shtrin shirit.
Si vjegë shtëme varur në vesh,
Vendos e heq llo-lloj modeli.
Palos më dysh, palos më tresh,
Njëpëdorimshe dora i ngeli.
Dhe po kërkon të gjejë mes tyre,
Një të veçantë pa çarje, vrimë.
T’i rrijë ngjeshur për fytyre,
Maskë për dyfytyrësinë !
I tha një shitës ambulant
“Përse lodhesh, je kaq kërkues ?
Dyfytyrësinë ti, shpesh lë garant,
E, për çdo problem ke dalë fitues !”
