Lulëza...
Nga Fatmir Terziu
Akti i parë:
Era u lidh fjongo në gjoks
luleve të sapoçelura,
në paradën e bukurisë,
gonxhe...
Akti i dytë:
Ti,
vallëzon gonxhe në shpërthim
në kopshtin tim.
Të gjitha lulet ballo me maska,
në heshtje vrasin xhelozinë...
Akti i tretë:
Rruza të bardha,
ndrisin gjoksin tënd mëngjesor.
Pikuar nga pjalmi i fateve të ralla,
kokrrizat e ndritshme të vesës,
ndezin zjarrin e saponisur të jetës,
korridore...
Akti i katërt:
Korridoret e tua të ngushta
qafojnë kalimin tim të vrullshëm,
poshtë tyre vërshojnë përrenjtë e frymëzimit,
shkulin bedenat e panjohura të perceptimit.
Akti i pestë:
Era nxiton të thurr kurorë për ty,
në këtë paradë lulesh
ndërsa lëndina jote stërpiket
të gjithë bulëzat e vesës përpihen...
Akti i gjashtë:
Një diell i nxehtë ndez dashurinë e zjarrtë,
në këtë paradë të paparë,
lulja ime e mirë,
mbete si në përallë.
Akti i shtatë:
Dal çdo mëngjes në dritare,
të shoh si shpërthejnë gjinjtë e tu petale.
Akti i fundit:
Jam i bindur si kohë më parë,
Ti je fitimtare pa hyrë në garë...
... ëndërrat e filizave bekohen pa fjalë.
תגובות