Lart flamujt stalinianë!

Lart flamujt stalinianë!

Andrea Varfi

Përse dhe jeta rri e mpirë?

Pse ne fytyrë-prerë?

Përse mimozat s’kundërmojnë?

Tashti në parëverë!

Ay na la. I mbylli sytë,

U shtri përgjithëmonë.

Shqiponjë e djellit komunist

Më s’është në mes tonë.

Pushoi të rrahë zemr’e zjarrtë.

E lotë s’mund t’i mbajmë.

E dimë, e dimë s’e nuk vdiq.

Po prapë, o shokë qajmë.

Të heshtur ecim, e kok-ulur,

E zemrat tona shkojnë

Te arkivoli në Kremlin

Dhe Atin përqafojmë.

Pranë Leninit ne e shohim:

E mëndja fluturon

Në vend të tij nga Prometheu

Ne zjarrin na dhuron.

Mbi Prometheun ishte Stalini

Që zjarr marksist lëshoi,

E me Leninin dritë dha

E rrugën na ndriçoi.

“Letërsia jonë”, nr. 3, muaji prill, 1953, faqe 49.