KOKA TË PRERA

Hormovë, o skenë e tragjedive

Eskilin zgjon nga mijëvjeçarët

Po ç'gjak virgjin u merr fëmijëve

Në ç'dramë e ç'akt i shfaq barbarët?

Endet me kokë të prerë nën sqetull

Një burrë-fantazmë, mbi pellgje gjaku

Një thikë të ngulur mban në vetull

Shkretim e terr ka lënë te pragu.

Një foshnjë e grirë nga bajoneta

Me klithma shpirti buzë një honi

As vend për varr s'i fali jeta

Vdekjen-dhuratë ja sjell gjitoni.

Dhe zoti vetë u fsheh tmerruar

Mbërthyen Krishtin prapë te kryqi

Evropa hesht, se është verbuar

Golgota pret të bëhet gjyqi.

Një zemër varur te altari

Derdh gjak shqiptar e spërkat hënën

Rënkojnë eshtrat, s'i mban varri

Qyqet në brinjë vajtojnë gjëmën!

P.S: Homazh viktimave te barbarisë greke.

Hormovë, 29 Prillit 1914.