KISHTE HËNË ATË NATË

Prilli qau…

Një burrë,

dha shpirt në duar xhahilësh

Gjymat e shiut mbytën lumë e përrua

U ngjethën njerëzit,

nga floku në thua!

Zbathur ecte frika…

Hëna,

numronte vrasësit fytyrë meiti

Agun e grisi një ulërimë e thatë

Hon më hon bënte kuje

Kishte hënë atë natë!

U shemb një burrë, si lisi

Ç’pa e ç’dëgjoi,

ia tregoi dhogës së varrit

Hija e tij u bë statujë

E mua,

ma tremb gjumin Qafa e Qarrit

Qau prilli, qau..!

Gjaku mbeti atje,

i pagojë

As shirat, as koha s’e lau!

Tiranë, Prill 2022.