Nga Bashkim Saliasi
Ditë e shtunë, 20 nëntor 2021. Dielli ngroh me rrezet e tij të arta parkun e gjelbër në qendër të kryeqytetit tonë të bukur, Tiranë. Edhe pse jemi në vjeshtën e tretë, kur gjethet e bimëve gjetherënëse akoma nuk e kanë larguar masën e gjelbërt të tyre, kolori i ngjyrave të gjetheve që ende nuk janë rrëzuar, të krijon një ndjesi qetësuese. Duke iu afruar mjediseve të parkut kryesor të Tiranës, ndiej freskinë e ajrit të pastër dhe më duket vetja se jam në ditët e para të pranverës. I afrohem lokal “Taivanit”, ku më presin miqtë e mi krijues: Viron Kona, Delo Isufi, Kadri Tarelli, Muhamet Cenko dhe kryemiku, që ka ardhur nga Suedia, poeti, përkthyesi dhe drejtuesi i Qendrës Kulturore Shqiptare në Borås të Suedisë, Sokol Demaku.
Takimi, sa miqësor, aq dhe vëllazëror, zgjati rreth dy orë e gjysmë dhe të gjithëve na u duk shumë i shkurtër, pasi bisedat rrodhën këndshëm e natyrshëm, e ku në fillim zuri vend fjala e bukur shqipe. Secili prej nesh kishte shumë për të treguar. E nisëm me Kristoforidhin, që e pasuroi në mënyrë të veçantë dhe origjinale gjuhën shqipe edhe me fjalë të rralla, vijuam me kumbimin e bukur të krijimtarisë poetike të Naimit, Çajupit, Mjedës, Migjenit, Nolit, Poradecit, Fishtës, Kadaresë, Podrimjes, Agollit..,(madje, poeti Delo Isufi edhe recitoi strofa të veçanta). Dukej sikur aty në mjediset e “Taivanit” po zhvillonim një “sofër poetike”, ashtu sikurse Sokol Demaku me bashkëkombës të tjerë zhvillon çdo vit Festivalin e Poezisë në qytetin Borås të Suedisë. Cilido që dëgjonte Sokolin, i cili shfaqej shumë aktiv në bisedë, do të ndjente në fjalët dhe bisedat e tij mallin e mërgimtarit, por edhe të veprimtarit të shquar kulturor.
Poeti Demaku foli edhe për veprimtarinë e Shoqatës Kulturore Shqiptare “Migjeni”, në Borås të Suedisë, si dhe për disa nga veprimtaritë e saj në Suedi, por edhe në Shqipëri, Kosovë, Maqedoninë e Veriut etj. Ai gjeti momentin dhe na dhuroi librin e tij të titulluar “Skënderaj i Skënderbeut” (rrëfime, ese, skica), shtypur në shtypshkronjën “Lena Graphic”, Prishtinë, 2021, duke na premtuar se së shpejti do të kishim në duar prej tij një libër kushtuar Gjergj Kastriotit – Skënderbeut, që ai e kishte hasur në gjuhën suedeze dhe e kishte përkthyer në gjuhën shqipe..
E uruam Sokolin për përkthimet dhe botimin e librave me plot vlera për kombin shqiptar.
Poeti Delo Isufi recitoi bukur vargje nga Migjeni; shkrimtari Viron Kona tregoi episode nga kanë marrë fill disa nga tregimet e tij; shkrimtari dhe poeti durrsak, Kadri Tarelli, solli në kujtesën tonë ide dhe mesazhe tregimesh, ku, mes të tjerash, ndihej humori i thekur; unë (Bashkimi) solla në kujtesë “detyrën” që na ngarkonin ne mësuesve për të “vjelë” nga populli fjalë të rralla (nga vitet ’80 deri në vitet ‘90); gjuhëtari dhe korrektori Muhamet Cenko shpjegoi për shkrimin me gabime të disa fjalëve e shprehjeve shqipe, si dhe tregoi punën e kujdesshme që duhet bërë për hartimin e fjalorëve të gjuhës së bukur shqipe; Sokoli tregoi me humor për një mbledhës fjalësh të rralla, i cili fuste “në sherr” bashkëshortët dhe, kur ata “nxeheshin”, nxirrnin fjalë krejt të rralla e të padëgjuara, kështu ai pasuronte fjalorin...(episod ky që na kujtonte metodën që përdorte Kristoforidhi).
Në këtë tavolinë simpatike nuk mungoi humori dhe anekdodat sipas krahinave të vendit tonë.
Fotografitë që u bënë, fiksuan takimin tonë të bukur, që më shumë sesa pirja e kafesë mes miqsh, kishte dhe pamjen e një “sofreje poetike”.
Tiranë, më 20.11.2021
"nga politika e mbrapshtë". (Plotësim i fjalisë së fundit. F.D.
Takime mes miqsh dhe shokësh, siç është dhe rasti në fjalë, në mes kanë dhe diçka, të madhe dalluese, për kohën që jetojmë. Inteligjentët, profesionistët apo specialistët kanë një dallueshmëri të pa krahasuar me takimet e politikanëve. Kush mund të mendojë një takim mes politikanêve si ky që ka shjruar z. Bashim?. E lëmë dëshirën, se të gjithë duam që kur mblidhen Politikanët të bisedojnë me urtësi, dashuri e dhemshuri për vendin dhe njerëzit? por nuk mundet të ndodhë. Ata luftojnë për interesa personale, për pasuri të pamerituar dhe çdo ndërmarrje prej tyre në 30 vjet është kryer për super lluks.
Intelektualët nuk kanë poste për vendimmarrje, por ata kanë armën për demaskimin e kësaj periudhe të zaptuar nga "politika…
Urime Bashkim! Nje reportazh i bukur!