Nga Anila Kruti
Mbaja veshur gjithnje një këmishë drite. Në krahë rrisja foshnjat e vogla ëndrra . Këndoja ninulla nëpër pyje. Frutat e pjekura i mbaja gji. Çdo natë lusja një psalme bible. E nesërmja me arratiste me zogjtë . Dhe krejt si dritë të mbuloja ty. .
Comments