Jeta përrallë...
Arqile Gjata
POEZI SHQIP ANGLISHT
‘’Takimi fatal ndërmjet jetës e vdekjes nuk ndodh kurrë’’
Metrodoni
Jeta përrallë...
Çast pas çasti e jetojmë,
të urtë, të sinqertë
si femija
përralla të bukura besojmë!
Të kërcënuar nga frika,
luajme nëpër erë
(mos përrallat zhduken),
me dashuri na vrasin entusiazmin.
Vetvetja përkundet në djepin e kohës,
të gjithë shkruajmë në pentagramin e përrallave...!
Vdekja ëndërr!
Na vjen për të qarë,
çelesin e saj e kemi tatuazh në gjak!
Kur tmerrohemi prej saj...
Besojmë ëndrrën si luan me ne,
pastaj,
me sy te ndezur zjarr, hidhemi mbi dashurine!
Në duart e saj duam të vdesim!
Shkurt, 2013
1.THE LIFE – TALE, THE DEATH – DREAM
‘’The fatal meeting between the life and the death never happens’’.
Metrodoni
The life as a tale,
Step by step we live it,
Sincere and quiet
as a child,
The beautiful tale we believe!
Scared by fear, play into the wind,
( maybe the tales disappear),
The enthusiasm, with love kills it,
while in the cradle of time,
the oneselfness lulls asleep.
The all, on the staff of the tale, we’re writing!
The death as a dream…
Its key is tattoo in blood.
When by it, we’re terrified,
I feel to sob so much.
We believe that dream is playing us,
Then with the blazing eye
Drops on the love and so
In her hands we want to die…!
2-NJERIU I VETMUAR
Njeriu i vetmuar, i fuqishëm
në hallin e tij,
me një cantë krahëve, mbyllur brenda
frymës së vet...
Gjithshka rreth tij ...
Ngjan me statujat e shenjta.
Ata,
të gjithe bashkë jetojnë të vetëm,
shtypur prej ajrit.
Njeriu I vetmuar, dhimbjet ia ka dhuruar
Kryeveprave,
ai jeton …ka dicka të rëndësishëm,
vdes i vetëm, ashtu
si në gjumeë me kokën ndër duar!
2.Alone man
Alone man, strong,
In his trouble.
With a bag on his shoulders,
closed inside his breath.
Everything around him, looks like sin statue.
They all, leave alone under the pressure of the air!
Alone man have gifted the pain masterpieces.
He lives… has something important
And dies alone,
As if he was asleep with the head into the hands!
3-NUK PATA KOHE TE QAJA
Me zërin e vjeshtës erdha tek ty
kur era valëviste gjethet.
Unë jepja e merrja me buzët e tua,
kur ti putha ata sy
nuk pata kohë të qaja,
m’i thave lotët me puthje!
Qava me ngashërim
kur era...
të zhveshi,
të bënim dashuri!
3. I NEVER HAD TIME TO CRY
With the voice of Autumn I came to you.
Then, when the wind shook the leaves!
I played with your lips,
While was kissing your eyes.
I hadn’t had time to cry,
With your kisses, my tears were dried!
4-MEDITIM DIMRI
Gjithmonë përshëndeteshim të heshtur,
vetëm me një puthje.
Tani, që dimri erdhi,
pëllumbat nuk fluturojnë kur bie shi!
si kalamaj,
hipëm në çatinë e një kopështi
për të parë,
se si pullumbat puthen,
tani ,
në kohë dimri!
4.WINTER MEDITATION
Every time we said Hello silently
only with a kiss.
Now, when the Winter came,
pigeons don’t fly when it’s raining!
As children
Climbing on top of the roof
To see how
The pigeons kiss each-other
At the Winter time!
5-MEDITIME VJESHTE
Mendohem të krahasoj jetën
Me buzëqeshjen…
Por valle, a eshte e qeshur?!
Pasi,
vetëm shiu mund të na e thotë të vërtetën.
Nuancat e vjeshtës
I ngjyen shiu,
i mbarsur nga stina e verës
e nxehtë, e harlisur!