Duam jeeeetë!
Po, Duam Jetë!
Duam Frymën e Saj!
Kush e Pengoi Çeljen e Luleve?
Kush Gjetheve
ua Mori Të Gjelbrën?
Kush Tokës...Ia ndali,
Rrahjet e Zemrës?
Kush?
Pse, Duhet t'a Kërkojm@
Ai Vetë,
Të dalë Jashtë!
Është Antiheroi i Vërtetë,
i Këtij Dimri Jete,
Si Vuajtja,
e Lashtë!
Jeta, S' Është Më,
E Padukshmja,
Është Jashtë!
U Tremb Jeta,
Tkurret,
E Ngrirë, Acar!
Njeriu,
Brenda Vetes,
si Kurrë më Parë!
E Padukshmja,
Zgërdhihet,
Përbindshëm,
E Vogël,
Sa një Oqean!
Kush e Thau Jetën?
Apo, Të gjithë Bashkë?
Mjegullat e frikshme,
Kur, ia ngjishnim Qiellit,
Mëkatet e Përbindshme,
Kur, ia Shtonim Tokës,
në Emër,
Të Shpejtësisë së Kohës...
Dhe KOHA U NDAL!
Duke ecur në të përpjetë,
Pa i hedhur Sytë nga Qielli,
Aspak,
Nga Supersonik e Super speed,
E PaDukshmja Mjaftoi,
Të Ndalë...
Çdo Vrap!
E Etja për t'Harruar Jetën,
Jetën vetë,
Sot e ka Tharë...
Ku Është Jeta?
Njerëzit,
Ku janë???
Do Mundet dhe Ky Dimër,
E Do Mësojë të Ndalë,
Si i Mbrapshtë që Erdhi,
E Kryeneç pa Cak...
Fustani i pranverës,
Me Aromë Qielli të Pastër,
Larë,
Po Vjen i Qendisur...
me Petale,
Shpirtërash,
Të Bardhë...!
Po!
Do Jemi,
MirëseArdhja e Saj!
25 Mars 2020
Comments