top of page

I MËRZITURI


FLAMURIT BLU - poezi nga libri në dorëshkrim, "Monumenti" Ç ́është ky flamur i huaj në direkun e shtëpisë? mos rrota e historisë që mua më duhet ta bart? Ç ́është ky flamur i huaj në direkun e shtëpisë? i kujtoj të vrarët e mi, të vrarët nëpër mërgime. Ç ́është ky flamur i huaj që unë duhet ta bart për hir të një kontrate që ta kem një adresë? Ç ́është ky flamur i huaj me himn dhe pa tekst? është një gjysmëfitore për të vazhduar në fitore... I MËRZITURI Kur mërzia me ne pi duhan shoqëruar me kafe e raki, i mërzituri nis e zihet edhe me ata që s ́janë aty. Kur mërzia pi duhan. i mërzituri i nxjerr plagët dhe i gjykon një nga një përpara se atë ta zë dehja Kur mërzia pi duhan, ajo e do një mike pranë, nga afër është i zemëruar, nga larg atë s’e zë gjumi. Jeta me dehjen s ́ndalon, dehja me jetën pi duhan, deri në një ditë tjetër, deri në një mërzitje tjetër... E DIELA E FJALËS Vetmi, pse duhet të jetoj me ty, më mërzinë dhe shoqet tua, me rrapëllimat e erës sate dhe përsëritjet tua monotone? Muzë, përse më do të vetëm? mbretëria jote s ́ më pëlqen, s ́më pëlqejnë as shpresat tua, jam kafsha që nuk di të lutem. Unë nuk jam krejt i vetëm jam në miqësi me mijëra libra, vetmi, ti je shqetësim i bukur, pse unë sot jam kaq i dehur? Poezi, ma hiq qafe vetminë dhe shoqen e saj që vështron, muzë, më le në “burgun” tim, jam kafsha që nuk di të lutem. Atdhe Geci - Dortmund, 2020




13 views0 comments

Comments


Shkrimet e fundit

fjalaelireloadinggif.gif
bottom of page