Nga Luan Çipi
Koha ikën si veri
Ti, çdo ditë e më e bukur,
Shfaq më tepër hijeshi,
Më e pamëshme, më e dukur.
Gjashtëdhjetë vite bashkë kaluar,
Nur e dritë ishe e mbete,
Gojëmjaltë e punëmbaruar,
Kush të sheh, e bënë për vete.
Në këtë ditë të Valentinit
Zbukurohesh dhe më shumë,
Shpërndan vlera admirimi,
Ëmbëlsia rrjedh si lum!
Ç’të të them për Ty më parë,
I ke hak fjalët e zjarrta,
Nuk e di se nga ke ngjarë,
Janë si ti: Lina dhe Arta,*
Kaman Çipi,**mbi të tjerë,
Djalë i sjellshëm, mjek i mirë.
Ti, për kunata e vjehrë,
Rrije ngaher’krahë shtrirë!
Midis shoqesh je në ballë,
Për ty mendoj dit’e natë:
“Je për mua rast i rrallë,
Unë jam burri më me fat!”
Tiranë, më 14 Shkurt 2022
Shënim: *vajzat, ** djali.
Comments