Gjerdanë në varg

Gjerdanë në varg

Nga Fatmir Terziu

Ylli i Agimit. Pasqyra

ku sytë e tu janë kupa:

i ngre me fund të dyja

që lotët të mos derdhen

si lumenjtë… e fryra!

Lumenjtë,

të vetmuar,

të ftohtë dhe të humbur,

kishim thënë me fjalën tonë të urtë

vazhdojnë rekursin, ende nuk janë zbutur,

duke u bërë shkumë e bardhë:

e heshtur,

e butë.

Një ditë tjetër,

një ndryshim tjetër

për të peshuar koston oportune,

nuk arritëm të vëmë në gjumë lumenjtë,

të paktën një ditë, …. një të shtune

e jona si rrjedhat e tyre bëhet më e shenjtë,

teksa shtrydhim dy vile të turpshme rrushi pas pune…

E Ylli i Agimit na sheh. Pasqyra

ku krihet mungesa e natyrës

çfarë nuk shkon?

pyes veten dhe them gjithmonë:

jemi larg maleve

kjo na lodh shpirtin

jemi larg lumenjve

që të zgjojnë në shtëpi

jemi larg…

…larg nga trëndëlina

ku u përqafuam në park,

jemi larg nga sytë që na panë

puthjen tonë të parë.

Meqenëse na kanë mbetur të gjitha larg

mendova të fus Yllin e Agimit dëshmitar në varg!