„Fytyrat e shumta të harresës“

Koço Devole

(Koço Devoles në lamtumirjen e tij)

F. Terziu

Harro që s'ishe i lumtur

Harro që s'ishe zhytur në mjerimin tënd

Harro që ishe dashuruar

Harro që s'ishe përkulur me përulësi.

Harro që ishe i sinqertë

Harro që ke dëgjuar gënjeshtra

Harro që ke qarë

Harro që pyete „Pse?“.

Harro që su mashtrove vetëm një rast

Harro që ke aktruar

Harro që ke bërë për të qeshur

Harro që ke qenë atje për të duruar

Harro që të kanë pritur

Harro se s'ke qenë i paditur.

Harro që s'ke një testament

Harro që ishe i fkulluar

Harro që ishe Njeri i rrëndë

Harro që s'ke gabuar.

Harro që ishe i çuditshëm

Harro që kishe të drejtë

Harro që ke luftuar bindshëm.

Harro tani, ose përgjithmonë hesht

Sepse nuk do të harrohesh në asnjë ditë

Jo për veten, të paktën për Njeriun e thjeshtë

Se nuk do harrohesh si Artist!.