
Fustanin tënd
1
fustanin tënd nuk e ngrita unë

të ngarenda pas por ti përhiheshe dhe treteshe në humbëtirë si njëpasnjëshmëri figurash dhe mbete frymë e puhizë dhe fanar deri në ag 3 të pata dëshiruar kur ishe gonxhe të dashurova kur u shtrive nën shelgun lotues e djersitur si trëndafili në vesë ika nga mëkati yt i madh dhe me fajin tënd nuk din kë donë më shumë më tha
4 mos dënes pëshpërita tjetri do të jetë më zemërgjerë se unë mos u zhgënje nga pikturat shiko para mos nxito ti përqafove të parin që të tha të dua dhe bëtë dashuri nën shelgun tonë lotues Nga përmbledhja me poezi “Hijedritat e jetës”