Fustanin tënd
- Prof Dr Fatmir Terziu
- Jan 7, 2020
- 1 min read

Fustanin tënd
1 fustanin tënd nuk e ngrita unë📷atë e turfulloi era pullat tua nuk i këputa unë ato i shkëputi vrulli buzët tua nuk i skuqa unë atë e bëri afshi teshat nuk t’ i hoqa unë sytë e mi e bënë ti nuk ishe ajo ti nuk ishe më ti isha unë ai që tolloviste imazhin ti mbete vegim i pakapshëm me fustanin e mëndafshtë mbi qilim hedhur mbi këpucët take larta2 mbrëmë nuk mbylla sy u shfaqe përsëri lozonjare çapkëne e lazdruar krejt shkopsitur dhe fytyrë skuqur

të ngarenda pas
por ti përhiheshe dhe treteshe në humbëtirë
si njëpasnjëshmëri figurash
dhe mbete frymë e puhizë
dhe fanar
deri në ag
3
të pata dëshiruar kur ishe gonxhe
të dashurova kur u shtrive nën shelgun lotues
e djersitur si trëndafili në vesë
ika nga mëkati yt i madh
dhe me fajin tënd
nuk din kë donë më shumë më tha
4 mos dënes pëshpërita tjetri do të jetë më zemërgjerë se unë mos u zhgënje nga pikturat shiko para mos nxito ti përqafove të parin që të tha të dua dhe bëtë dashuri nën shelgun tonë lotues Nga përmbledhja me poezi “Hijedritat e jetës”
Comments