Edhe sa vjet do të pyes

Poezi nga Greta Kadare Teta

***

Edhe sa vjet do të pyes

Pse ike , s’ më deshe

Pse qiellin deshe

Më fort se unë

Nuk sheh kjo natë

Mi lag sytë në heshtje

Pse se dërgon një yll

Mos më lëndoj kurrë

Një ngashërim

Si e qarë fëmije

Lot zemre bën magaritar

Pse kaq pak më deshe

S’ do ta fal kurrë

Si një jetë të fala

Çdo puthje çdo fjale…

Një dorë kështu akull

U ngrit në qiell

Deshi një copë qiell

Ta sjellë në shtrat

Dora tjetër

Më akull akoma

Mbi zemër lutej

Një rrahje ta marrë

Bashkë të dyja

Duar të akullta

Një copë qielli

Sonte pa dritë

Një rrahje zemre

Deshen ti falnin

Ta gdhendnin ënderr

Ti jepnin jetë..

***

a pse gjithmon

E pikturoj dashurinë

udhës së syve

Më mbetet

vragave të shpirtit

U përmbys koha

Motet shkuan

Ditët u kthyen

në të tjera ditë

E netët në të tjera

Net pa yje

At’herë një jete

Larg nga sot

E kisha dashurinë

Më kish dhe ajò

Në ujin kristal të syve

E shihja çdo dite

Më shihte

E prisja , e prekja

Më përkedhelte

Më merrte ndër duar

Tjetërsohesha përl

Mi puthte sytë

Dashuroheshim

Buzët formëzonte

mbi sytë e mi

Mi pinte edhe lotët

Ma kthente frymën

Unë jetoja

Një shekull shkoi

Motet u grisën

E ditët po fiken

Njësoj si nata

Jemi harruar

Tani veçmas dergjemi

Unë dhe dashuria…