E KAM VJEHRËN NGA KANINA
Nga Luan Çipi
Kam dhe unë përse të mburem:
Dhëndër Kanine, desh Zoti.
Mbi Kala me nder përulem,
Si dikur Gjergj Kastrioti.
Kanina, me sojë veziri,
Zanafilla e Familjes Vlora,
Mbi ta shquhet Ismaili,
Dymbëdhjeta, ja bën fora.
Ndrijnë, si Kruja dhe Kanina,
Dy kala ku s’tundej shkëmbi,
Veç dëgjohej thirja: Prina!
Pa ju prekur majë gjëmbi.
Në Kaninë jetoi Donika
Dhe Angjelinë Araniti,
Maro Muzaka me çika,
Tri gra me zemër graniti!
Po atje dhe Fenua lindi,
(Vjehra ime, me dëshirat),
Gith’sa e njohën, i bindi
Hynë në katër më të mirat:
Gojën mjalt, zemrën flori,
E pa përtuara kurrë,
Bukuroshe, në të ri,
Flutur e trime, si burrë.
Comments