Daman Sinani: Vargje për 6 mujorin e Astrit Bishqemit

Kohë moj e pabesë

Ti që na jep jetë

Ti që jetën prapë na e merr

Pse na e more këtë engjëll

Thuajmë për besë të Zotit,

Ti moj e pabesë

A merren burra si Astriti

Sapo gotën e trokiti

Në festën tënde vjetore

Në shtëpinë. Evajzës së tij

Me buzëqeshje burrërore si gjithnjë

Për dy minuta në tokë e shtrive

Shpirtin ia morre për asnjë nuk pyete?

Sa zemra therre

Sa lotë derdhe e vazhdon të përditë

Me mijëra kolegë, studentë e kolegë

Me shokë e miq në të katër anët

S'të erdhi keq

E për kë?

Gjithë ai kolloz që vitet zbukuroi

Me libra, romane e novela

Që fëmijët të kenë vetëm buzëqeshje

Nxënësit ushqim të mendjes së ngrohtë

Studentët majat e botës

Ne breaz ti transmetojmë

Auditorët të gumëzhijnë

Me Antologjitë e Diksioneret e tij

Me gjithë mend moj Ti, Ti

Shpirt katile e mënxyrë

Keq s'të erdhi … të vjen mirë?

Ti moj zane

Që vozit dynjane

Si mbi dhe e nën të

Thuajna diçka e mos përto

Thuajna troç.. si është

Astriti?

Si është bashkëshorti e babait i rallë

Shihni lotët e Ilirit

Kthe sytë nga Elvira, Miranda dhe Elsa

Shikoji mirë të zezat motra.

Qajnë e presin se mos në derë

Ju brof papritur ai

Astrit që nuk ka të dytë

Astrit o xhan

Astrit o kollona e fisnikërisë njerëzore

Astrit o kollozi i letrësisë fëminore

Astrit o bukuria e profesoratit shqiptar

Astrit o i ëmbëli i respektuari i gjithësisë njerëzore.

Ti kurë nuk vdes!

Me mall vëllazëror:

ELSA & DAMANI