Bregu i Përrallit

Plazh

Nga Fatmir Terziu

Era që fryn lë fjollën më të madhe se qaforja

në raste të tilla,

hyn loja e Perëndive të stinës,

Vurgu e përkul madhërishëm veten,

Mukërsi dhe Llaka ndjejnë vegimin e syve

nga shkrepjet e Sopotit që lënë pas

puthjet e miteve mbi Fushë të Vrinës.

Aq shumë dritë është e paketuar në një atlas

natën ngjeshin dihatjet e ditës

si piratët në një varkë,

ku ende mbajnë lidhur zinxhirrët prej frikës,

dhe luten ëndrrave si një Nazarit i dytë

për mbretërit e vetëquajtur tinës

duke gëlltitur dy korret e tokës

ndërsa qëndrojnë,

ndërtojnë arkitekturën sytë,

zogjtë transferojnë djepet nga toka në Jon,

të pushojnë për pak ditë.

Deti

Deti ka udhëtuar kohën e tij mitike ...

… gjysmën e kohës së largët,

sodit kaçurrelat gri të qiellit,

në librin e madh. Djemtë dhe vajzat

janë bërë palë me dallgët,

një kolorit mes grimit,

bardhë e blu shkëlqen nga pasqyra e paqët

shenja e frymëzimit,

fëmijët sjellin,

një shpirt që ringjallet me risinë e shkrimit.

Dhe ti, e dashur, bojalleshë më përkëdhel,

në kurorën e butë të blusë,

një harabel zbret në flokët e tua të verdhë

kjo dallgë me diell pret t'a zbusë,

me rend.

Ndaj nuk mendoj se deti nuk më tremb

mbart rregullat e hartuara vetë,

në një thelb,

është det.

Bregu i Përrallit

Bletët nuk gumëzhijnë këtu,

bëjnë iso, këndojnë polifoninë e jetës,

shëndoshin ëndrrën.

Të butë dhe të rrumbullakët janë timbrat që tingëllojnë,

e ëmbël është muzika që ata sjellin.

Zogjtë nuk këndojnë këtu,

ata luajnë.

Ato mbartin temën.

Muzikantë të talentuar janë ata.

(Të gjithë tek Bregu i Përrallit janë virtuozë.

Ata kanë lindur për të krijuar.

Melodia, harmonia, metri… janë të lindura).

Tani performanca është e gjallë dhe e ndritshme,

e plotë,

tani pothuajse akoma ekziston përtej dhimbjes,

një Botë,

në dhimbje anojnë nga drita,

përkulen në ndjesinë e maestros,

deri sa të agojë dita.

E megjithatë ...

ishte një ditë,

shumë kohë më parë në një ëndërr,

kur ky opus i vazhdueshëm u shqye.

Dhe atë ditë

(kështu këndojnë mjeshtrat e polifonisë)

era solli një ulërimë dhe lindi disonanca

e çmiti kohën,

më shumë,

bregut pranë spitalit të sotëm.

Kishte një zhurmë.