Erdha moj të të sjell trëndafila,
vetëm ti të mos ndjesh zbrazëti,
të të heq zymtësinë e shpirtit,
të të shtoj rrahjet e zemrës,
të të dhuroj aromë livadhesh.
I kam mbledhur në bahçen e shpirtit,
të shtrydh mbi plagë lëngun balsam,
E të mbulohemi veçse me puthje
ditën që ka emrin tonë,
sa herë që shkurti vjen me borë.
Hajde moj më afër se kam të ftohtë,
më shkrij zemrën e akullt,
në këtë fole të lashtë djepash,
e Valentini të këndojë ëmbël:
Ninanana, ninanana, dashuri!
Lutu për të dashuruarit,
moj robine e zemres sime,
ndiz nga një qiri për secilin, qe
të na grishë dashurine e shpirtit,
të shenjtërohemi; bekuar me dashuri.
Të harrojmë se ku jemi,
të mëkatojmë duke këputur
trëndafilat në kopshtin e Edenit,
e të mërmërisim fjalët: Më do a s'më do!
Dy zemrat e lumtura me ngjyrat e kundrimit.
Dashurinë tënde kërkoj,
të udhëtoj në bardhësinë e mirësisë,
të shpirtrave tane,
ngadalë, ngadalë t’i falemi ditës së shenjtë,
si Shën Edeni - Shën Dashurisë.
Mehill Velaj
Stamford CT USA
Shkurt 2010
Comments