Xhaxha Sadiku
Në fshatin piktoresk malor të Maleshovës, afër qytetit të Kelcyrës, jetonte Sadiku, një dervish i nderuar. Me fytyrën e tij të bukur e të qeshur të përshtatur nga një tufë e mrekullueshme mustaqesh, Sadiku ishte një tregimtar i dashur, fjalët e të cilit konsideroheshin ligj nga fshatarët. Mençuria dhe mirësia e tij i dhanë atij respekt të jashtëzakonshëm.
Gruaja e Sadikut, Resmija, ishte një grua e fortë dhe me shpirt. Një pasdite me diell, teksa bisedonte me gra të tjera në sheshin e fshatit, ajo bëri një vërejtje të lehtë për mustaqet e mëdha të Sadikut. Gratë qeshën, duke shijuar humorin në fjalët e saj. Pa e ditur ato, xha Sadiku e kishte dëgjuar bisedën.
Me hirin e tij të zakonshëm, por me një nuancë mprehtësie, Sadiku iu afrua Resmijes. "Resmije," tha ai, duke i ndezur sytë nga një përzierje dëfrimi dhe vendosmërie, "për gjashtë muajt e ardhshëm, ti je motra ime. Harroje të flemë bashkë!" Deklarata ishte sa e papritur dhe serioze, duke hedhur një zbehje mbi shakatë e gëzueshme të grave.
Gratë e fshatit nuk ndiheshin rehat, duke ndjerë peshën e situatës. Miqtë dhe ndjekësit e Sadikut, të cilët e adhuronin atë dhe Resmijen, iu lutën që ta falte. Megjithatë, Sadik mbeti i vendosur, vendimi i tij ishte i palëkundur.
Ditët u kthyen në javë dhe fshati gumëzhinte nga drama e shpalosur ne pllajat e Maleshoves. Resmija, edhe pse e penduar për komentin e saj, e admiroi respektimin e parimeve të të shoqit. Ajo mbeti e palëkundur, duke e ditur se zemra e Sadikut ishte përfundimisht e ndjeshme.
Ndërsa muaji i gjashtë po i afrohej fundit, fshati ishte i mbushur me pritje. Sadiku, i zbutur nga kalimi i kohës dhe dashuria e patundur e gruas së tij, vendosi se ishte koha për t'u pajtuar. Në një mëngjes të freskët tek kroi i fshatit men hiker e nje peme te madhe ai mblodhi pleqte e fshatit dhe njoftoi se ai dhe Resmije do të ishin edhe një herë bashkë.
Lajmi i solli një gëzim të pamasë Maleshoves, Fshatareve, të cilëve u kishte munguar harmonia mes Sadikut dhe Resmijes, vendosën ta festojnë ribashkimin e tyre me një festë madhështore. E qeshura, muzika dhe vallja mbushën sheshin e fshatit teksa të gjithë u gëzuan për pajtimin e çiftit.
Sadiku, me Resmijen në krah, ndante histori të qeshura, me mustaqet që i dridheshin nga kënaqësia. Fshati i Maleshovës ishte edhe një herë në pace, të bashkuar nga dashuria dhe urtësia e Darvishit të tyre të dashur dhe gruas së tij të dashur.
Fjalet e xha Sadikut “Resmije per gjashte muaj do jesh motra ime kujtohen edhe sot ne fshatit turistik te Maleshoves ne rethin e Permetit.
Comments