Oh ti kishe mbledhur përqafimin e mallit sa herë ta puthja ballin Më ka marrë malli BABË Për gjithë erën e të vdekurve bashkë ,ma ke marrë! E more me vete kapërceve qiejve
Këtu ku më le gjithshka ështe zymtë kam trishtimin dhe te dy sytë (Ane, Mam ,vëlla shpirt ,Gaz dashuri) o ju të vdekurit e mi,dhimbja e mbirë në qelizë Dëgjojeni dhe ju klithmën e lotit ngrirë oh babë !!! sa shumë përqafime më ke marrë
Më le veç fjalën TI BIJË JA DEL ,ja ke dalë
Po ku e dije sa e rënde është koha deri t'ju vi pranë .... t'ju përqafoj me rradhë Po endem, endem babë si humbësi i vetes Nasihatet e tua jetës këtu i duken të vjetra Ku ta ve kokën ta mbështes brengën Më derdhet çurk helm mbi plagë Të mërzisa oh më fal ,ç'bëj Ç'të them dertet janë për të gjallë!
Gjuha më lidhet e dritë nuk kam Oh BABË shpirti i shpirtave të mi U mblodhët ikët ,s'kam dritë Shihmi lotët , më lagin dhimbjen Zgjateni dorën ejani këtu ku gënjeshtra si gjarpër mblidhet eshtrave
Më duket vetja tepër babë Në botën kur puna s'ta siguron bukën Në vendin ku të drejtit i thyen eshtrat Në kohën që ma merr frymën, ma gërryen palcën ,vetmia jam Një frymë ma mban fjala jote BABË Merrmëni ...të jesh vetmia KËTU ËSHTË FERRI..
