ADN-ja e dashurive të rrënjëve
Fatmir Terziu
… e kuptova nga sytë ...
për dashurinë gjerbjet janë dritë edhe pas ikjes
se bota aq shumë e ngjizur mbillet nga loti yt
për këtë ekziston nëna ime
për këtë jam dhe unë në këtë jetë
deri tek Heshtja jote fisnike
ndërsa vegimi lahet si hëna në molin e largët
memorja është lojë e mendjes dhe kapakëve të shushatur
e ndërsa buzët përcjellin aq ajër sa u duhet mushkërive
të brendashkruhet oksigjenisht në ngrohtësinë e gjakut
dashuria tjetër
e bardhë dhe e bukur
dashuria po aq e vjetër
ndoshta ngaqë toka ua kërkon këmbëve
ADN-në e dashurive të rrënjëve…
