Ftova nanën
në t' bukurin udhëtim
I bukur, i dëshiruar
lutur fatit me dridhërim' .
"Merr të tat
të pastë nana,
Kufiri për mua
ishte stani,
gjer në krua.
-Kur t' i bëj ftesën
(babai më la sabi)
Do më flasi "Bako"
Do t' mendoj se je Ti.
-Të dua ty, nanë
Ti je i vetmi çelës
do t' trokasësh në çdo zemër
me çamërishten e d' lirë
të ëmbël mjaltë.
"Çish u ditë?
Jentë, i keni mirë?"
Pa do bisedosh shtruar
me dhaskalicën ca kujtime
për rininë tuaj.
Ti do i flasësh shqip.
Edhe pse ajo greqisht
do kuptoheni mirë.
Ajo plas sa të të tregoj'
se ngonia jote
i bëri shoqëri
në Athinën e lashtë
ndrruar emrin, në Sevasti.
"Dhimbjen ia lexova tek sytë
e njoha nga nikoqirata
ma gatoi ëmbël klumushtorin
pa le sallatën me llapsana."
-Pa do shkojm' në Nistë
ku lidhët miqësitë
Kafen pirë në Gumenicë
Ku shkove të ritë.
Do gjezdisim Pargën
Pa lënë jashtë Artën
Do lëmojmë Tre Gur't e Zezë
Në t' bukurën Prevezë.
-Eh moj nanë
do t' ndjesh erën e mërait
në petulla të rrëme
rigonin në mish të pjekur
mallin ke për të hequr
si dikur mikeshë
tek dera e babait.
-Pa do dëgjosh
gratë duke kënduar
"Hiq kadale valleno"
Burrat levend
në një valle "Çamiko"
Do shuash mallin
që t' përvëloi xhanin.
Seç më doli gjumi
në zemër
pata shtrëngim
"I zi fati juaj
gri, drejt zbardhjes
fati im."
Dhaskalica- mësuese
Të tatë- babanë tënd
Jentë- fëmijtë
Më la sabi- më la të vogël
Ngonia- mbesë nga djali ose vajza
Sallatë me llapsana- sallatë me lakra të egra.
Gjezdisim- shëtisim
Mërai- erëz
Petulla të rrëme- qofte pa mish, por me shumë erëza