Përballë liqenit
(poezi)
Nga Përparim Hysi
Shoh liqenin:ngashërehet, ndër kallama klith një krillë
Përparimi po dëfrehet,verë rubini duke pirë!
Gotat një nga një i kthej,për meze kam koran
Ndërsa sytë ia mbërthej një mikeje që kam pranë
E kam pranë,pra përballë dhe mysafire unë e ftoj
Ajo vjen me ngadalë(fati i madh:që pranoi)
Verën e dërgoi në bark,por ajo më shkon në kokë
E "nxit" miken pak nga pak,dhe me të dehemi tok
Hajde,- unë i them asaj,- dhe në prehërin tim m'u ul
Në s'pranon, e ke kollaj: se me forcë nuk këmbëngul.
Pse çuditi?Kam lajthitur:unë tani jam sarhosh
Sa shoh miken syndritur, zë e hiqem"bukurosh"?!!!
Bukurosh më bëri pija, se jam dehur e bërë xurxull
Dhe më duket tani mikja,nga gjithë femrat më e bukur
I them mikes që kam pranë:-Ku më dole ti përpara?
Por ajo është bërë duman,edhe zumë retë e bardha.
Pogradec,14 gusht 2000