Në përkujtim të bashkëshortes sime Myrvetes, një poezi imja:
Nga Minush Hoxha
Një të dieleje eja…
Strofkë nga kënga popullore e përsosur:
Nga large t’shikova-si rreze dielli
Kur m’u afrove-si engjëll qielli
NJË TË DIELEJE EJA- një pozi kushtuar basshkëshortes sime Myrvetes.
Një të dieleje eja!
Di se ç’mallngjim kemi!?
Eja, eja moj!
Të shohesh se si rreze dielli ndriçon oborrin tonë
Të shohesh se si në gëzime man i trishtë çet kokërzen e zeshkët
Tashmë di xhelozinë vishnjare
Atë zemraken rebele që anash në qoshk e lamë
Dhe mendjemadhin fikun që i shkurtuam krihet e gjërë
Di ti gjithë këto
I di se shikimi yt i rriti
Di ti se kujdes yti i rilind çdo viti.
I di se dashuri jote i poq
E po eja një të dieleje
Në mëngjes të herëshëm
E shihi në lulzim të tyre.
Do na gjeshë në kalim kubëzash
Do na gjeshë tek derë e oborrit
Do na gjeshë në ballkon
Do na gjeshë në shtëpinë tonë
Tok
Në pritje gëzimi, në pritje kurreshtare
Se, e diel është e do vie Mamaja jonë.
Se, e diel është e do vie Gjyshe jonë.
Pa eja një të dieleje
Në qeshje tënde të bukur
Me fytyren tek rrezon mirësi
E ata sy jeshil magji
E di, Drita jonë:
Kanë çelë krizantemat mavi e pembe
Kanë çelë luleflakat kuq aty tek qoshka
Kanë çelë drandofilet që ngjajnë në ty
Oh karajfilat tu spekter ngjyrash
Bukur si ta donte yti sy
Ka çelë e vogla yte luleshtrydhe që ta qeshë syrin
Tani dhe rrushi yt i trishtë se nuk je ti, nxuar pa qejfe kokerzen
Dhe guri epic idhnak shikon vëngër,
E thot: ç’më duhet të jam këtu roje pa timen Zonje
E di-sa erdhën dallëndyshët, sa erdhën bilbilat
Tek të kërkonin e s’të panë
Të parat iken në vrap e thanë: ftohtë qenka këtu
e të dytët nuk kënduan shprehi, lotuan e iken.
Pra, eja moj një të diele e qëndro
Ja karriga jote bri tavolines në ballkon me jastekun e butë
Nën te, pa luajtur vendit stol për pushimin e këmbëve
Dhe tasi yt me vija mbushur me çajë indus
Dhe ,,natreni” për ëmbëlsi të diabetikut
Dhe matësi gjerman i glukozes me actrapidin ulës
Dhe luleshtrydhet tua të adhuruara nga serë jonë.
Të gjithat aty. Të gjitha për ty!
Eja e rehatohu!
Eja një të dieleje dhe na hiq syrin nga dera
Eja një të dieleje e na hiq lotin nga syri
Eja një të dieleje e na hiq vuajtjen nga zemra.
Të presim sqimtarë.
E unë
të pres oh dhe kur dij se nuk vie.
E unë, oh unë, unë!
Një dite në vijim
Në disponimet më të mira
Do vie tek Ti e do të të përqafoj me mallnxhim
E nuk do ndahemi më kurrë.