-Hapa penxheret e ergjënda,
O lule, moj lule,
Fluturova e hyra brënda,
Aty ish mike thëllëza. (Gjiorm)
-Gjerdani që ké në grykë,
të shtrëngoftë, e mos të mbytë !
Po qëlloi vetëtima,
Ajo qëlloftë mbi mua,
në mes të krahëve të tua! (Dhëmblan)
- O xhupkuqia me nam,
Pse s’erdhe sivjet në stan? (Kapariel)
-O filxhani farfuri,
Pa dil jashtë, se bie shi!
Thëllënzë, pa del në shkallë,
Ma bën a s’ma bën dermanë?
Ja merr koburen e vramë,
Se hallall ta bëra gjaknë! (Sasaj)
-Ta dini shokë se ndeza,
Më treti mandilezeza..
Gjithë miket, mike janë,
imija ndriçon dynjanë! (Piqerras)
-Kur më shkon si një bimbash,
sytë e larm`i mba për dhé,
shihmë njëherë më qafsh;
edhe nepërka po jé,
më helmò, po veç m`u qas! (Zhulat)
-Aman moj, guri mermer,
m`u doq zemra ylyver,
për miken që ryn e del!
Ryn e del një pëllumbeshë,
Thosh i varfëri ”ta keshë”,
Të të keshë moj gastare,
nga dera s`të nxjerrij fare! (Lepenicë)